Rogale marcińskie - odsłona II.

Cztery dni wolne za mną. Dzisiaj ostatni dzień, kiedy człowiek może polenić się, ale i tak z tyłu głowy już myśli o pracy. To jest załamujące jak ten czas szybko leci. Weekend zleciał błyskawicznie, bo weekend upłynął mi na pieczeniu rogali, wczoraj wypad do Gdańska okazał się jakimiś zbiegami okoliczności, w dodatku niesprzyjającymi. Skończyło się na tym, że wizytę w Gdańsku zakończyłam na dwugodzinnej wizycie w Galerii Bałtyckiej ;) Kolejne kilkanaście dni intensywnej pracy, szkolenia, uczelni, a potem trzydniowy wypad w nieznane, ale ze znanym :)

W zeszłym roku przerażało mnie zrobienie tych rogali. Drżenie rąk, kurczowe trzymacie się przepisu, a potem nieziemska satysfakcja, że się udało. Za to w tym roku, w sobotę z uśmiechem na twarzy stanęłam w kuchni i zaczęłam pracę nad najbardziej pracochłonnymi rogalami, ale jakże pysznymi! W tym roku udały się tak samo pysznie jak w zeszłym, satysfakcja gwarantowana :) Rogale św. Marcina, 11 listopada - w końcu o czasie udało się je zrobić :)

Rogale marcińskie - odsłona II.



 
Składniki na ciasto drożdżowo – francuskie:
1 szklanka ciepłego mleka + 2 łyżki
50g świeżych drożdży
1 jajko
3,5 szklanki mąki pszennej
3 łyżki cukru
szczypta soli
200g masła w temperaturze pokojowej + 2 łyżki

Drożdże rozkruszamy do miseczki, posypujemy łyżeczką cukru i wlewamy dwie łyżki mleka. Odstawiamy, aby ruszyły na 15 minut. Mąkę pszenną mieszamy z drożdżami, dodajemy resztę składników, mieszamy, a pod koniec dodajemy 2 łyżki rozpuszczonego masła. Wyrabiamy ciasto, bardzo krótko – tylko do połączenia składników; powinno pozostać lepiące i zimne. Formujemy z niego prostokąt, owijamy szczelnie folią i chłodzimy w lodówce przez około 1 godzinę.

Schłodzone ciasto przekładamy na stolnicę i rozwałkowujemy w prostokąt o wymiarach 30 x 15 cm, tak, aby krótsze strony stanowiły górę i dół. Całą ilość masła z przepisu rozsmarowujemy równomiernie na cieście (zostawić 1/2 cm marginesu wokół). Składamy 1/3 ciasta do góry, następnie składamy dolną część tak, by przykryła te złożenia (tak, jak składamy kartkę papieru). Dobrze kleimy brzegi i delikatnie rozwałkowujemy na prostokąt o wymiarach 25 x 17 cm używając jak najmniejszej ilości mąki do podsypywania.

Składamy tak jak poprzednio i schładzamy przez 45 minut w lodówce. Proces wałkowania i składania powtarzamy 3 razy, chłodząc ciasto między wałkowaniami przez 30 minut. Po ostatnim rozwałkowaniu i złożeniu, ciasto dobrze owinąć folią spożywczą i wkładamy do lodówki na minimum 5 godzin, a najlepiej na całą noc.

Wyjmujemy z lodówki na 20 minut przed robieniem rogalików.

Nadzienie:
300 g białego maku
100 g masy marcepanowej
3/4 szklanki cukru pudru
100 g orzechów włoskich
100 g migdałów
2 łyżki kandyzowanej skórki pomarańczowej
3 łyżki jogurtu naturalnego
3 podłużne biszkopty, pokruszone na okruszki

Ponadto:
1 jajko roztrzepane z 1 łyżką mleka do posmarowania

Mak sparzyć gorącą wodą, po 15 minutach odcedzić i osączyć. Mielimy dwukrotnie w maszynce razem z migdałami. Masę marcepanową rozetrzeć mikserem z cukrem pudrem, dodajemy zmielony mak z bakaliami, okruszki biszkoptowe i posiekaną skórkę pomarańczową. Dobrze mieszamy, dodajemy jogurt naturalny – ale tylko tyle by uzyskać dość zwartą, ale plastyczną masę. Masa nie powinna być zbyt płynna, ani zbyt twarda (reguluje się jej konsystencję dodając stopniowo jogurt).

Ciasto na rogaliki wałkujemy na prostokąt o wymiarach mniej więcej 65 x 34 cm i kroimy na 12 trójkątów (o długich bokach). Rozsmarowujemy nadzienie zostawiając mały margines na wszystkich bokach trójkąta – zwijać rogaliki zaczynając od najszerszego boku, w kierunku wierzchołka. Ułożyć na blaszce, przykryć i pozostawić do wyrośnięcia na około 40 – 50 minut lub do podwojenia objętości.

Piekarnik rozgrzewamy do 180 stopni. Wyrośnięte rogale smarujemy jajkiem roztrzepanym z mlekiem i pieczemy około 20 minut, aż się ładnie zezłocą. Wyjmujemy na kratkę i jeszcze ciepłe polewamy lukrem,.

Lukier:
1 szklanka cukru pudru
2 – 3 łyżki gorącej wody

Składniki rozetrzeć w naczyniu grzbietem łyżki, do gładkości. Gęstość lukru regulować dodatkiem wody lub cukru pudru. Smacznego!










Share this:

, , , , , , , , , , , ,

CONVERSATION

41 komentarze:

  1. Smacznie wyglądają bym częstowała się tylko.

    Pozdrawiam serdecznie :))

    OdpowiedzUsuń
  2. świetnie ci wyszły, na robiłaś tak dużo, że chętnie Ci podwędzę kilka:D

    OdpowiedzUsuń
  3. Sporo upiekłaś! Musiały być pyszne!

    OdpowiedzUsuń
  4. Ależ one wyglądają bosko:) Aż zgłodniałam.

    OdpowiedzUsuń
  5. Świetnie wyszły a jak dużo ich. Porywam jedego.
    Pozdrawiam i zapraszam do mnie.

    OdpowiedzUsuń
  6. Wyglądają apetycznie ! Jakby coś zostało to ja bardzo chętnie.......
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  7. Ja robiłam swoje po raz pierwszy, ale nie ostatni bo są pyszne. Twoje wyglądają rewelacyjnie :-) pozdrowionka :-)

    OdpowiedzUsuń
  8. Czy Ty też nie masz litości i musisz kusić tymi rogalami:)?i jeszcze taką masę fotek dodałaś:)

    OdpowiedzUsuń
  9. Ale spory rzut rogalików. Wyglądają znakomicie, aż się chce skosztować :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Piękne rogaliczki :) zjadłabym chyba wszystkie :)

    OdpowiedzUsuń
  11. niestety te rogale nie dla mnie - nie lubię ani lukru, ani maku, ani masy marcepanowej :P

    OdpowiedzUsuń
  12. Przepiękne są, ja ich nawet nie jadłam, pozostaje mi tylko zachwycać się Twoimi i po cichu zazdrościć wypieku ;)

    OdpowiedzUsuń
  13. U mnie w tym roku był pierwszy raz :D

    OdpowiedzUsuń
  14. Domyślam się, że to tak specjalnie dla mnie te rogale ;) ?

    PS. Wyglądają pysznie :D

    OdpowiedzUsuń
  15. Ja jeszcze nie robiłam, kusi mnie żeby wypróbować, ale się boję :))

    OdpowiedzUsuń
  16. Świetny przepis Madziu, muszę koniecznie wypróbować :)

    OdpowiedzUsuń
  17. ależ ci ich zazdroszczę:) piękna i pyszna sprawa:) ja się nie odważyłam:)

    OdpowiedzUsuń
  18. booombaaaaa <3
    kooocham je, wyszły ci idealne!

    OdpowiedzUsuń
  19. Ukradłabym z chęcią jednego! Mniam! :-)

    OdpowiedzUsuń
  20. One wręcz wołają z monitora: zjedz mnie :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Wyglądają jak oryginał :) pycha!

    OdpowiedzUsuń
  22. Bardzo apetycznie wyglądają. Ja jeszcze ich aninigdy nie jadłam, ani tym bardziej nie piekłam. Muszę przetestować.

    OdpowiedzUsuń
  23. też je robiłam, są przepyszne :)

    OdpowiedzUsuń
  24. Bardzo apetycznie wyglądają, chyba też musimy spróbować upiec takie cuda ;-)

    OdpowiedzUsuń
  25. Urocze!
    U mnie już po rogalach.
    Ale ciasto i mak w zamrażarce jeszcze jest...

    OdpowiedzUsuń
  26. Tylko pozazdrościć:-) Pyszności:-)

    OdpowiedzUsuń
  27. Takiego rogalika chętnie bym Ci porwała :)

    OdpowiedzUsuń
  28. Gratuluję wytrwałości,bo te rogale nie należą do łatwych, a wyszły Ci piękne :)

    OdpowiedzUsuń
  29. podziwiam za ich upieczenie!

    OdpowiedzUsuń
  30. Pracy przy ich pieczeniu jest faktycznie sporo, dlatego gratulacje, wyszły jak malowane

    OdpowiedzUsuń
  31. a moje wychodzą zawsze takie brzydkie że szkoda gadać:)

    OdpowiedzUsuń
  32. Wstyd się przyznać, ale nigdy nie jadłam rogali marcińskich, w moim regionie nie ma ich... ale może sama je upiekę :-)

    OdpowiedzUsuń
  33. Ja też nie robiłam, ale może przez to, że nie wiem gdzie kupić biały mak...

    OdpowiedzUsuń